Op 3 december 2018 werd de nieuwe provincieraad van Vlaams-Brabant geïnstalleerd. Voortaan behartigen 36 verkozenen de belangen van de Vlaams-Brabanders. Dankzij meer dan 106.000 stemmen die het beleid van Groen in de vorige legislatuur 2012-2018 wilden belonen, telt de fractie van Groen in de nieuwe provincieraad zomaar even 6 leden.
Groen is de derde partij in de provincieraad. CD&V telt één zetel meer en Open VLD heeft één zetel minder. De Groene fractie telt vijf vrouwen en één man. Luka Augustijns, Stefanie De Bock en Noor Mousaid zijn geboren in de jaren negentig. Stef Boogaerts, Sarah Sneyers, en ik zelf zijn geboren in de jaren zestig. We vinden het fantastisch dat in de provincieraad van Vlaams-Brabant ouder (:-)) en jong de handen samen aan de ploeg van de oppositie zullen kunnen slaan.
Het is nog wel de vraag waarover onze oppositie precies zal moeten gaan? Want de nieuwe coalitie met de drie traditionele partijen N-VA, CD&V en Open VLD heeft nog altijd geen bestuursakkoord naar buiten gebracht. We hebben er voorlopig het absolute raden naar wat er in de toekomst staat te gebeuren, in het bijzonder ook met de dingen die wij de laatste jaren mee hebben opgebouwd?
Zetten we nog in op de ambitie om klimaatneutraal te worden tegen 2040? Zal er nog een Vlaams-Brabantse Nood-Zuid-samenwerking bestaan? En zo ja, onder welke vorm dan? In het bestuursakkoord van het college van gedeputeerden van Antwerpen lezen we dat deze provincie ophoudt om een apart mondiaal beleid te voeren, en dat ze haar ‘ontwikkelingssamenwerking’ voortaan zal beperken tot de medefinanciering van vier grotere NGO’s. “Het Departement Financiën zal er jaarlijks op toezien dat het budget integraal aan maximaal vier door de deputatie aan te duiden NGO’s gestort wordt. Bij de gesubsidieerde NGO’s zit min stens één internationale organisatie zoals Unicef of het Rode Kruis, minstens één organisatie met een lokale verankering zoals Vredeseilanden of Artsen Zonder Vakantie en minstens één organisatie die actief is rond klimaat en/of bebossing zoals Rainforest Alliance of BOS+.”
Of het bestuursakkoord van Vlaams-Brabant zal lijken op dat van Antwerpen weten we uiteraard nog niet. Maar dat we van de nieuwe deputatie in Vlaams-Brabant nu snel een bestuursakkoord verwachten, spreekt voor zich. We hopen dat de nieuwe bestuursmeerderheid spoedig transparant kan zijn over de objectieven die ze de volgende jaren met de middelen van de Vlaams-Brabanders zal nastreven. We hopen dat we binnen afzienbare tijd inzage krijgen in de bedoelingen van de deputatie. Het blijft in ieder geval vreemd dat je in de pers al breed communiceert over de verdeling van de bevoegdheden onder de gedeputeerden zonder dat je voor de ‘provinciale vergadering van volksvertegenwoordigers’ nog maar enigszins duidelijk bent geweest over wat je met die bevoegdheden zal doen.
Ik hou mijn hart in ieder geval vast. Zo herinner ik me een beroep betreffende een milieuvergunning voor het verwarmen van een voetbalveld met stookolie. Ik zou heel graag weten hoe er in de toekomst met dit soort dossiers in de deputatie zal worden omgegaan? Ik heb me in het veldverwarmingmetstookolie-dossier immers krom moeten leggen om te beletten dat de Open VLD toch een vergunning zou geven om het voetbaloefenveld met fossiele brandstoffen te verwarmen! En dit ondanks het feit dat de gemeente waar het voetbalveld gelegen is de milieuvergunning voor het project al had geweigerd! Ik ben oprecht benieuwd naar welke fundamentele keuzes deze deputatie onder leiding van de N-VA zal maken. Hoe terecht zal ze haar kracht van verandering kunnen claimen? Zal N-VA Vlaams-Brabant even ‘uiterst slim’ en ‘principieel’ zijn als ze altijd maar weer over zichzelf beweert te zijn? Wie of wat zal in de toekomst primeren? Het belang van het grote geld of toch eerder dat van de leefomgeving?
In het bestuursakkoord van de provincie Antwerpen staat ook geschreven dat de provinciale groepsaankopen zullen worden afgeschaft. De argumentatie is dat ze geen bewezen prijsvoordeel meer opbrengen, en dat de provincie er daarom niet meer in wil investeren. Het is te hopen dat het huwelijk van N-VA, CD&V en Open VLD niet met dezelfde grove borstel over de Vlaams-Brabantse groepsaankopen zal gaan. Want al van bij de aanvang verschillen de Vlaams-Brabantse groepsaankopen heel grondig van die van Antwerpen. De Vlaams-Brabantse groepsaankopen zijn gericht op de energetische renovatie van de woningen in Vlaams-Brabant. Vlaams-Brabanders kunnen aan scherpe prijzen bij lokale aannemers terecht voor dakisolatie, muurisolatie, hoogrendementsglas en zonnepanelen. Sommige aannemers danken de stijging van hun omzet zelfs voor de helft aan de provinciale groepsaankopen. Met de Vlaams-Brabantse groepsaankopen doen we dan ook veel meer dan gewoon een goedkope aankoopprijs verzekeren. We creëren ook verbinding tussen klant en ondernemer, en we creëren werk. Voor dit model van groepsaankoop hebben we in de deputatie onze nek moeten uitsteken, maar we zijn er nog steeds meer dan trots op. Met de Vlaams-Brabantse groepsaankopen versterken we de Vlaams-Brabantse bedrijven en bewijzen we dat wat goed is voor de ecologie ook goed is voor de economie.
Het mag duidelijk zijn dat we uitkijken naar het bestuursakkoord 2019-2024 van N-VA, CD&V en Open VLD. Alleen zo weten we zeker welke zaken we van deze nieuwe coalitie kunnen toejuichen en wat we, integendeel, zullen moeten aanpakken met ons oppositiewerk. De volgende provincieraad gaat door op 15 januari. We houden jullie heel graag verder op de hoogte. Uiteraard zijn jullie ook altijd welkom om feedback te geven.
Geef een reactie