En waarom zouden gedeputeerden niet met een Fiat rijden?

Eén van de punten op de provincieraad van Vlaams-Brabant van afgelopen dinsdag 5 november 2019 ging over de aankoop van nieuwe wagens. Om ervoor te zorgen dat oude dieselwagens vervangen worden door benzinewagens, plug-in hybride wagens of zelfs elektrische voertuigen, besliste de provincieraad dat de provincie toetreedt tot een raamovereenkomst van de Vlaamse overheid voor de operationele lease van personenwagens en lichte vrachtwagens.

Als Groenen onderschrijven we uiteraard het belang om het oude wagenpark te vervangen door nieuwe en schonere voertuigen. Maar in de inleidende tekst bij het besluit over de raamovereenkomst staat dat “jaarlijks 75.000 euro voorzien wordt voor de leasing van directiewagens van de vier gedeputeerden en de provinciegriffier”. Daar moesten wij toch wel even van slikken. Net als collega Louis Tobback trouwens, hoewel die zich ook meteen verontschuldigde met: “waarmee ik niet wil zeggen dat ik bekrompen ben en vind dat de gedeputeerden allemaal in een Fiat moeten rijden”.

75.000 euro maal zes, de termijn van een normale legislatuur, dat zou zomaar liefst even 450.000 euro zijn, enkel en alleen voor de wagens van de gedeputeerden en de provinciegriffier? Bijna een half miljoen euro! Dat is hetzelfde budget waarmee we in de vorige legislatuur alle klimaatprojecten van één begrotingsjaar financierden.

Anders gaan wonen langs Hoogwaardige Openbare Vervoer (HOV)-assen!

Mijn vader en moeder reden destijds veel kilometers met de auto om hun vier kinderen naar allerlei buitenschoolse activiteiten in de stad te brengen. Zelfs bij het uitgaan pikte mijn moeder ons soms ’s nachts op met de wagen. Ik prijs me gelukkig dat ik dat vanwege de nabijheid van alles maar zelden voor mijn eigen kinderen moet doen. Maar ik leer eruit hoe belangrijk het is om woonkernen aan te sluiten op zogenaamde Hoogwaardige Openbare Vervoer (HOV)-assen. We moeten ernaar streven om alle bijkomende woningen te bouwen rond haltes op HOV-assen. Rond die haltes ontwikkelen zich idealiter ook voorzieningen zoals winkels, lokale ontspanningsmogelijkheden en zelfs kleinschalige werkgelegenheid. Via een HOV-as kan je je makkelijk met de snelbus, tram of trein van de ene plek naar de andere verplaatsen.

 

Verschillende ideeën voor HOV-assen in Vlaams-Brabant liggen nu al op tafel. Zo zijn er in het kader van Brabantnet plannen voor een sneltram vanuit Willebroek die slechts zes stopplaatsen telt vóór de Brusselse Ring. Deze tram zou tijdens de spits om de tien minuten rijden en in de daluren en op zaterdag en zondag om het kwartier. Tot het Noordstation in Brussel bedraagt de reistijd 19 minuten vanuit Meise, 26 minuten vanuit Londerzeel en 32 minuten vanuit Breendonk. Die haltes zullen verknoopt zijn met een fietsnetwerk en lokale buslijnen en uitgerust zijn met voldoende pendelparking. Op eenzelfde wijze houdt de beoogde HOV-lijn tussen Diest en Leuven in het kader van Regionet slechts drie keer halt in Bekkevoort, drie keer in Tielt-Winge en één keer in Lubbeek. Dat is dus véél minder dan een bus die pakweg om de 200 meter halt houdt. Die beperking is nodig om een snelle connectie met de feitelijke eindbestemmingen te kunnen garanderen. Op de knelpunten garandeert een eigen bedding dat de sneltram niet mee in de file staat.

Voorrang aan de stappers en de trappers in Vlaams-Brabant!

Ik trap wellicht een open deur in als ik stel dat de auto vandaag nog steeds de logica van onze verplaatsingen domineert. Maar nergens in Vlaanderen of België is het zo erg als in Vlaams-Brabant. De helft van alle files in Vlaanderen situeerde zich in 2016 naar en rond Brussel en Vlaams-Brabant, goed voor ongeveer zeventig kilometer fileleed per dag.

‘Op mijn bus moet iedereen zich goed voelen!’

Cindy Caudron werkt als chauffeur bij Keolis, een busbedrijf dat in onderaanneming ritten voor vervoersmaatschappij De Lijn verzorgt. Cindy rijdt in Leuven en Brussel. Ze werd geadopteerd toen ze zeven maanden oud was en groeide op in Vlaams-Brabant.

Cindy (l.): “Bij een eerste ontmoeting zien sommige reizigers mij inderdaad als ‘iemand van buitenlandse origine’. Maar zodra ze in de gaten krijgen dat ik in Vlaams-Brabant ben opgegroeid, vallen de barrières weg.”

European Green Capital aan de Waal

Voor we onlangs een dagje doorbrachten in ’s-Hertogenbosch bezochten we Nijmegen. Die stad wordt al langer mee bestuurd door GroenLinks en is sinds kort ook de ‘Green Capital of Europe. Onze dag in Nijmegen startte met een bezoek aan het bedrijf Neopixels Insulations. Die onderneming levert de isolerende korreltjes waarmee één van de aannemers van de provinciale Vlaams-Brabantse groepsaankoop voor spouwmuurisolatie werkt. We kwamen zaakvoerder, Stefan Nooijens, tegen toen we onlangs in Scherpenheuvel onze groepsaankoop lanceerden en demonstreerden. Toen hij hoorde dat we naar Nijmegen zouden komen, nodigde hij ons prompt uit voor een bezoek aan zijn bedrijf.

In het gezelschap van wethouder voor GroenLinks in Nijmegen Noël Verguns en raadslid Volkert Vintges trokken we vervolgens naar het Honigcomplex. Het bedrijf Honig, bekend voor zijn soep, trok in 2012 weg van de site en maakte plaats voor innovatieve ondernemingen, zoals dat van bakfietspionier Jos Sluijsmans. Tot 2022 tenminste, want dan zullen er op de voormalige bedrijfssite nieuwe woningen verrijzen. Op de Honigsite genieten we van een lekkere lunch en huren we fietsen waarmee we de rest van de dag, onder deskundige leiding van Bert Lagerweeij, Nijmegen verkennen.

Bij Indaver kan afval anders

Afvalbewerkingsbedrijf Indaver experimenteert met het transport van huishoudelijk restafval over water. Op een duurzame en kostenefficiënte manier wil het bedrijf afval van een miljoen Vlaams-Brabanders naar de verwerkingsinstallaties in Doel brengen. Zo tracht Indaver haar ecologische voetafdruk én die van haar klanten te beperken. Ik had een boeiend gesprek met Valentijn Vernyns, manager bij Indaver Logistics, over afval, duurzaamheid en de toekomst.

Indaver transporteert samen met enkele partners restafval over water. Vanwaar dat idee? 

Indaver verwerkt het afval van een miljoen Vlaams-Brabanders. Al dat afval moet vervoerd worden en dat is niet vanzelfsprekend. Onze wegen slibben dicht. Er is, zoals we allemaal weten, dringend nood aan alternatieve vervoersmodi.

Om het afval vanuit Leuven naar Doel te transporteren zagen wij twee alternatieven: afval vervoeren per spoor of over het water. Ecowerf, de intercommunale die het afval in Oost-Brabant ophaalt, ligt aan de Vaart. Zo was de keuze snel gemaakt. Des te meer omdat  Ecowerf een eigen laadkade aan het water heeft.

Transport over de weg is momenteel wel nog sneller en goedkoper. De reis over water van Leuven naar Doel duurt tien tot twaalf uur. Een vrachtwagen doet er slechts drie uur over. Maar vermits afval geen ‘just in time’ product is, hebben we de ruimte om echt nadenken over alternatieven die de ecologische voetafdruk verkleinen.

Over voetbalstadions en klimaat…

Vanavond gaat de match van de Rode Duivels door in het stadion van Toulouse. Dat stadion werd gebouwd in 1937. Het stadion biedt plaats aan 40.000 bezoekers. Het is dus min of meer de maat van ‘Stamford Bridge’ waar voetbalclub Chelsea thuis is. In 2012 bezocht ik ‘Stamford Bridge’ samen met mijn kinderen. Vooral mijn dochter is altijd geïnteresseerd geweest om naar de plekken te trekken waar de grote voetballers thuis zijn.

STOP

Het weer zag er, zoals op de twee vorige edities van ‘Leuven Autovrij’,  gisterenmiddag niet veelbelovend uit. Toch  namen mijn zoon, jongste dochter en ik ook dit jaar weer deel aan de actie van ‘Wijk voor de Fiets’. Mijn jongste dochter voerde haar hoogstpersoonlijke campagne “de zeven kilometer van de ring rond Leuven helemaal alleen, op eigen kracht en onafhankelijk van de aanhangfiets…”. Zelf wilde ik samen met mijn collega’s van Groen onderstrepen dat ‘Autovrije Zondag’ de komende jaren best zou uitgebreid worden naar de deelgemeenten van Leuven en dat we, willen we van Vlaams-Brabant een klimaatneutrale provincie maken, rekening moeten houden met het feit dat de mobiliteit in Vlaams-Brabant in de komende tien jaar immens zal toenemen.

v.l.n.r Toon Toelen (2de plaats gemeente Leuven), Tie Roefs (1ste plaats provincie Vlaams-Brabant district Leuven), John Vankeijenberg (6de plaats provincie Vlaams-Brabant district Tienen).

Om de doelstelling van klimaatneutraliteit te halen,  is het volgens ons noodzakelijk dat Vlaams-Brabant heel snel en heel bewust kiest voor een ‘slimme mobiliteit’: eerst Stappen, dan Trappen, vervolgens het Openbaar vervoer en tenslotte pas de Personenauto (STOP-principe).  Het is absoluut nodig dat de provincie in de volgende legislatuur meer realiseert dan de 100 km aan fietspaden die er in de voorbije zes jaar maar bijkwamen. Alleen al om de eigen doelstelling van 3000 km recreatieve en functionele fietspaden in Vlaams-Brabant waar te maken, zouden er tegen 2018 nog eens 1300 km fietspaden moeten gelegd worden.

v.l.n.r. John Vankeijenberg (6de plaats provincie Vlaams-Brabant district Tienen), Toon Toelen (2de plaats gemeente Leuven), Tie Roefs (1ste plaats provincie Vlaams-Brabant district Leuven).

Met het oog op de realisatie van een klimaatneutraal Vlaams-Brabant is het ook nodig dat we in plaats van een uitbreiding van de ring rond Brussel de realisatie van een uitgebreid Gewestelijk Expres Net-treinaanbod plaatsen en dat we investeren in onderzoek naar en toepassingen van ‘intermodaal’ transport. Zo’n transport integreert verschillende vervoerswijzen en  heeft onder meer de gereputeerde groep Colruyt al geïnspireerd tot klimaatneutrale maatregelen op vlak van logistiek : door overschakeling op spoor- en waterwegen  op een deel van de vrachtwagenritten besparen en zo aanzienlijk minder C02 uitstoten…